EXHIBITIONS
Whatbar #5, Een saluut aan Dan van Severen
Studio Tonnard, Ghent, Belgium, 2009
Dan van Severen
Hannes van Severen
Jens Wolf
Sven-Ole Frahm
Vaast Colson
Rob van Kranenburg
Pleuni van Tongeren & Anita Hrnic
Anselm Kiefer
Piet Dieleman
Remco Torenbosch
Michiel Ceulers
Joelle Tuerlinckx
David Ostrowski
David Jablonowski
Philippe Tonnard
Koen Delaere
Bas van den Hurk
Iddo Drevijn
Kania Tieffer
from the dutch press release:
Whatspace is een groot bewonderaar van het werk van Dan van Severen. Voor 17 april stond in Gent Whatbar #5 gepland, met daarin werk van Dan van Severen. We hadden vernomen dat hij het tegenwoordig rustiger aan deed en voor het raam zat. Graag wilden wij hem uitnodigen voor deze avond. Maar op 16 februari jl is hij overleden. Daarop hebben we besloten van Whatbar #5 een saluut te maken aan deze grote kunstenaar. Speciaal voor Whatbar #5 kochten we het laatste werk van Van Severen aan: een kleine ets.
Het werk van de deelnemende kunstenaars verwijst niet rechtstreeks naar het werk van Van Severen, maar heeft daar in alle gevallen een relatie toe.
Rudi Laermans schrijft in zijn monografie op heldere wijze over het werk van Dan van Severen. Volgens Laermans hebben de abstracte schilderijen van van Severen een ‘direct leesbare’ en een ‘niet complexe vormentaal’. Vormen als kruis, diagonaal en ruit worden door van Severen in een gewilde leegte met zowel een dunne, actieve of haast kwetsbare lijnvoering neergezet. Behalve dat zijn werk te karakteriseren valt als abstract is het vooral ook radicaal subjectloos. Het streven naar de-subjectivering en dematerialisatie zijn begrippen uit de jaren ’70 maar zijn nog steeds opvallend aanwezig in de schilderkunst van vandaag. Is het werk van de kunstenaars tijdens Whatbar #5 een voortzetting van dematerialisatie of willen ze iets heel anders benadrukken?
Laermans zegt verder: “Het oeuvre van Van Severen bevindt zich voorbij de mythen van de Romantiek (kunst als zelfexpressie) en de avant-garde (kunst als maatschappijkritiek), zelfs voorbij de modernistische autonomie van het louter optische kunstwerk. Slechts één enkel woord kan de spreekwoordelijke essentie ervan vatten: soevereiniteit. Met een paradoxale geste die maken en niet-maken, activiteit en passiviteit in een enkele beweging aan elkaar laat ontvlammen, mikt van Severen nu al meer dan veertig jaar lang op altijd weer hetzelfde doel: een werk lukt wanneer het tussen zichzelf en de toeschouwer een onophefbare breuk forceert. Ieder geslaagd kunstwerk is een volledig op zichzelf teruggeplooide vormencombinatie – een esthetische monade.
Van Severens kunst heeft vaak iets inhumaans. Ze doet meer dan eens koud, ijzig, afstandelijk, gesloten, stug en weerbarstig aan. Soeverein: hiëratisch én post-auratisch. Dwingend. Je kan er niets mee: zelfs het interpreteren raakt al snel verstrikt in een onbeslisbaar oscilleren. De beeldruimte valt in dit oeuvre op een zodanig radicale wijze met het compositievlak samen dat het lijkt alsof de getrokken lijnen nog enkel zichzelf zijn. Formalisme dus? Neen, eerder een door elk werk steeds opnieuw gesingulariseerd spel van intensieve vormen. “
Whatbar #5 wordt een minimalistische avond aan huis, - annex atelier, annex studio, annex bar, - bij de kunstenaar Phillipe Tonnard. Hier zullen we een saluut brengen aan de belangrijke Gentse beweging uit de jaren 70 met haar vooraanstaande kunst, en aan de kunstenaar Dan van Severen in het bijzonder.